Zaterdag 21 april om half tien s ‘morgens verzamelden we aan ons hoofdkwartier om gezamenlijk richting Göttingen te rijden. Toen we iets na de middag aan ons hotel aankwamen, maakten we ons zoals het hoort snel klaar om te gaan losrijden. We verkende tijdens ons ritje de omgeving en maakte ook onze inschrijving in orde. Na een verfrissende douche zakten we allemaal samen af naar het centrum van Göttingen, waar we op een gezellig terrasje een lekkere maaltijd naar binnen speelden. Na het avondeten werd het tijd dat Pascal aan zijn rituelen begon, dus besloten we op tijd terug te keren naar het hotel zodat iedereen de nodige nachtrust had om er de volgende dag stevig tegen aan te  gaan.

De volgende ochtend was het dan zo ver. Na een stevig ontbijt in het hotel maakten we ons klaar voor de wedstrijd en begonnen we met de opwarming. Terwijl we aan het losrijden waren, was Lesley de boel goed in de gaten aan het houden waardoor we mooi vooraan konden plaatsnemen in onze startbox. Kristof, Pascal en Yannick mochten in startbox B starten, Benny in startbox C en Annick in startbox E.

Een volle minuut na de start van de eerste startbox mocht ons competitieteam er aan beginnen. De eerste 10 kilometer werd er echt gevlamd door de B’s (startbox B) waardoor we net aan de voet van de klim de aansluiting konden maken met de A’s. Daar werd natuurlijk alles direct uit elkaar gereden, waardoor de kans dat we de kop van de wedstrijd ooit zouden zien bijzonder klein werd. Samen met nog enkele andere gedreven B’s werkten we als team enorm goed samen tijdens onze inhaalrace. Toch was er even een momentje waarop ieder van ons op zijn eigen manier een inspanning moest leveren om mee te zijn met de eerste B’s. Yannick glipte heel snel mee met 1 van de demarrages, Pascal reed in zijn eentje het gat dicht op het vlakke om mee te zijn en Kristof moest wachten tot aan de 2^e beklimming om de oversteek op zijn manier te maken.

Na de 2^e klim werd er wel wat gelanterfant. Achter ons waren de geloste ver achter en voor ons was er niets meer waar we echt naar toe konden rijden, waardoor demarreren weinig zin had. Niemand leek er zin in te hebben om zo een grote groep op sleeptouw te nemen in de aanloop naar de laatste klim.  Deze laatste klim was nog een serieus opstakel. Alles werd weer volledig uit elkaar gereden, maar wij konden als team weer mooi in elkaars buurt blijven waardoor we na de klim samen konden werken en alles op alles konden zetten om nog zo veel mogelijk tijd goed te maken. Er kwamen nog enkele renners terug uit de achtergrond en we scharrelde nog enkele groepjes voor ons op.  Wij klaarden met ons drieën het grootste deel van het werk, omdat de rest zag dat we van het zelfde team waren wilden ze soms niet mee werken, maar we gingen er vol voor.

De laatste 4 kilometer begonnen we onszelf wel wat te sparen, want er moest nog gesprint worden voor een mooie plaats.  We positioneerden ons alle drie goed, al was het (zonder parcourskennis) wat moeilijk in te schatten wanneer we de laatste rechte lijn gingen opdraaien.  Vlak voor de laatste bocht werd er gedemarreerd, wat voor ons een waarschuwing was.

Yannick dook direct mee en draaide in 4^e  positie de laatste rechte lijn op en spurtte zo naar een 2^e plaats van zijn groepje. Pascal kwam een paar plaatsen daarna over de meet en ook Kristof wist zich goed te positioneren en zo nog bij de eerste van de groep over de meet te komen.  Yannick werd op de kop 100^e in het algemene klassement, Pascal 101^e en Kristof 102^e. Omdat er in de spurt enkel A’s tussen hen inzaten (die een minuut vroeger vertrokken waren) stonden we in het algemeen klassement dus allemaal achter elkaar in de uitslag. Een leuk resultaat als team toch?

Iets later was het aan onze big chief om zijn spurt te rijden! Toen Benny in de laatste rechte lijn het bordje van de laatste 300m zag staan schoot hij als een racket weg uit zijn groep en won zo zijn spurt! Benny was bij de C’s gestart en had ook een mooie inhaalrace neergezet. Hij eindige ook als een van de eerste C’s op een 554^e plaats in het algemeen klassement.

Nog een uurtje later kwam ook ons Annickske over de meet gebold. Ook zij heeft zich goed geweerd op dit stevige parcours en kwam na 4 uur helemaal alleen tegen de wind en tegen de bergen te hebben gevochten als 109e vrouw binnen. Ook een knappe prestatie!

Kortom kunnen we onze eerste teamuitstap van het seizoen zeker een succes noemen. Ons competitieteam rukte vanuit het 2^de startblok op naar een top 100 ranking op 1750 deelnemers en verzekerd zich zo van een startplaats in het 1^e startblok bij de volgende germancup-wedstrijden. Met dat gevoel reden we gezamenlijk tevreden naar huis.